داشتن منابع آب سالم پیش نیاز ضروری و اساسی برای حفظ محیط زیست و رشد و توسعه اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی کشور است. رشد جمعیت جهان در دهه‌های اخیر و افزایش تقاضا برای مواد غذایی و نیز بالارفتن سطح بهداشت، سبب افزایش سرانه مصرف آب و فشار بر منابع آب موجود شده است.
حفظ منابع تولید مواد غذایی از نظر کمی و کیفی به خصوص منابع آب و خاک وظیفه‌ای همگانی است.
متأسفانه از آغاز ورود کودهای شیمیایی و سموم دفع آفات و بیماری‌های گیاهی به عرصه تولیدات کشاورزی و نیز توسعه شهری بدون مدیریت بر تصفیه پساب‌ها و پسماندها، توازنی بین آنچه مورد نیاز بوده و آنچه مصرف شده وجود نداشته و لذا باعث افزایش شدت آلودگی منابع آبی شهرها و روستاها شده است.
آب به عنوان یک عامل حیات‌بخش، همواره نقش اساسی در بقا و گسترش جوامع انسانی و تمدن‌های بشری داشته و یکی از با ارزش‌ترین منابع طبیعی بوده است و به گفته صاحب نظران، بحران آب اصلی‌ترین و مهم‌ترین مساله و چالش در قرن بیست و یکم خواهد بود و باید در نظام توسعه پایدار منابع طبیعی کشور به نحوی مدیریت، حفاظت و بهره‌برداری شوند تا نیاز نسل‌های حال و آینده را تأمین نماید و در شناخت ذخایر آب و آگاهی از وضعیت فعلی مصارف آن، برنامه‌ریزان را در تهیه برنامه‌های جامع و کاربردی در زمینه مصرف بهینه یاری کند.
کیفیت آب در اکوسیستم‌های آبی به وسیله پارامترهای فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی بررسی می‌شود. در این خصوص با پهنه‌بندی کیفی رودخانه روند تغییرات در هر زمان، مکان و شرایط خاص مشخص می‌شود و می‌توان با حذف ایستگاه‌های دارای وضعیت کیفی مشابه در وقت و هزینه صرفه‌جویی کرد و در مقاطعی که شرایط کیفی متنوع و یا بحرانی است، ایستگاه‌های جدید ایجاد نمود.
ارزیابی وضعیت بازه‌های بحرانی با کمک دیگر اطلاعات تهیه شده در محیط (GIS) می‌تواند نسبت به شناخت سریع منابع آلاینده و راه‌های کاهش آن اقدام نماید. حوزه‌ی آبریز کارون مجموعاً بیش از 70 درصد جمعیت شهری و روستایی، 45 درصد زمین‌ها و 80 درصد صنایع کشاورزی استان را در خود جای داده است. تأمین آب صنایع بزرگی مانند صنعت نفت، پتروشیمی، صنایع فولاد، نیروگاه‌های گازی، صنایع نیشکر و غیره از طریق کارون، اهمیت فرا استانی کارون و نقش مهم آن را در تامین منابع ملی روشن می‌سازد.
رودخانه کارون پرآب‌ترین و طولانی‌ترین رودخانه کشور است که به علت وجود مراکز متعدد صنعتی و زمین‌های کشاورزی و شهرهای بزرگ در حاشیه آن موقعیتی استراتژیک در منطقه غرب و جنوب غربی ایران داشته و پایش بهینه کیفیت آب آن یک ضرورت ملی است. لذا استفاده از شاخص‌های کیفی آب (NSFWQI و IRWQI)، وضعیت کیفیت آب را به صورت کمی ارائه می‌دهد و یک شاخص عمومی و کاربردی در بیان کیفیت آب رودخانه است.
همچنین ارائه تصویر صحیح از وضعیت کیفی آب‌های سطحی توسط نرم‌افزار GIS باعث می‌شود تا هرگونه تصمیم‌گیری مدیریتی که اثرات زیست محیطی آن به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم متوجه آب‌های سطحی کشور باشد، با آگاهی بیشتری اتخاذ شود. به‌همین منظور 11 ایستگاه در محدوده کارون بزرگ انتخاب شده است. نمونه‌برداری‌ها در طول چهار فصل و در هر فصل یکبار در سال 91 انجام پذیرفت. در هر ایستگاه 7 نمونه مجزا با سه بار تکرار، جهت اندازه‌گیری پارامترهای نیترات، فسفات،BOD ، TDS، کدورت و کلیفرم مدفوعی در هر بار مراجعه به نقاط نمونه‌برداری برداشت شد.
البته همزمان با نمونه‌برداری میزان pH، EC، دما و اکسیژن محلول توسط دستگاه پرتابل در محل اندازه‌گیری شد. نتایج حاصله براساس شاخص کیفیت آب (NSFWQI و IRWQI) در طول 4 فصل نمونه‌برداری نشان داد در تمام ایستگاه‌ها عدد شاخص بین 57 تا 76 در نوسان است که مشخص می‌کند، کیفیت آب کارون بزرگ در محدوده متوسط از نظر استاندارد کیفی آب‌های جهانی قرار دارد که نشان از اثرات آلاینده‌های مختلف بر کیفیت آب کارون بزرگ است؛ لذا لزوم توجه جدی بر مدیریت بهینه در کاهش عوامل آلاینده و نیز ارتقاء سطح فرایند توسعه تصفیه و پایش کارون بزرگ را می‌طلبد.